นายเต็กกอ เป็นคนจังหวัดนครปฐม ปัจจุบันอายุ 60 ปีเศษ บิดามารดา เป็นคนจีน ประกอบอาชีพกิจการโต๊ะจีน
ได้ถ่ายทอดวิชาการปรุงอาหารให้กับเต็กกอตั้งแต่สมัยยังเต็กกอยังเด็ก ประกอบกับอุปนิสัยส่วนตัว เป็นคนขยัน หมั่นเพียร มีความอดทน มีความทะเยอทะยาน ต้องการความก้าวหน้า มีความคิดที่ไม่เหมือนกับบุคคลอื่น ๆ ทั่วไป จึงสามารถรับ
วิชาการประกอบอาหารจากบิดามารดาได้ทุกเม็ด ไม่มีหลุดเลย และได้ประยุกต์ คิดค้น ลูกชิ้นหมู ภายใต้ชื่อ ลูกชิ้นเต็กกอ จนมีชื่อเสียงกระฉ่อนทุกวันนี้ และมีสาขาทั่วประเทศ และนอกเหนือจากการประกอบอาหารแล้ว ยังสามารถสร้างครอบครัวขนาดใหญ่ภายใต้ภรรยา 7คน ลูก 21คน ซึ่งเป็นที่ทราบกันทั่วและเป็นเอกลักษณ์ เมื่อมีการกล่าวถึงชื่อ เต็กกอ ทุกคนจะนึกถึงภรรยามาก ๆ ผู้ชายก็จะอิจฉาส่วนผู้หญิงก็หมั่นใส้และแปลกใจในการบริหารเวลาและความสามัคคี ไม่เฉพาะในประเทศไทยที่ทราบ ต่างประเทศ ก็ทราบเป็นจำนวนมาก จึงได้ทาบทามให้ถ่ายถอดความรู้ในเรื่องการบริหารครอบครัวใหญ่และคนจำนวนมาก
โดยนิสัยส่วนตัว คุณเต็กกอเป็นบุคคลที่ชอบคิดค้นสิ่งใหม่ ๆ และแปลกกว่าบุคคลอื่นเสมอ และ 2 ปีที่ผ่านมานี้
หลาย ๆ คนอาจยังไม่ทราบว่าคุณเต็กกอ ได้พบสิ่งประหลาดในสวนของตนเอง ซึ่งเป็นมะม่วงพันธุ์แปลกประหลาด ซึ่งไม่เหมือนมะม่วงที่มีอยู่ปัจจุบันนี้ คุณเต็กกอจึงได้ทำการจดทะเบียน ภายใต้ชื่อ มะม่วงพันธุ์เต็กกอ
เต็กกอ เกิดมาจากครอบครัวที่ไม่ได้ร่ำรวย พ่อแม่ทำอาหารโต๊ะจีน ได้รับการถ่ายทอดวิธีทำอาหารต่าง ๆ ต่อมาโต๊ะจีนเริ่มมีการแข่งขันแข่งขันมากขึ้น บวกกับว่าจังหวัดนครปฐม ขึ้นชื่อเรื่องการเลี้ยงสุกร ผมจึงได้คิดขยายการค้า และเริ่มมองวัตถุดิบที่หาได้ง่ายในนครปฐม คือ สุกร หรือเนื้อหมูนั่นเอง จึงเกิดการทำลูกชิ้นหมู ลองผิดลองถูกในการปรุง จนได้รสชาติที่ถูกปากคนกิน ถูกหลักอนามัยซึ่งไม่เหมือนลูกชิ้นที่อื่นทั่วไป และส่งไปตามสาขาทั่วประเทศไม่ลูกจ้างหรือคนงานเลยสักคนเดียว แต่ผมมีภรรยา 7 คน และลูก ๆ ช่วยกันทำ ไม่มีโรงงาน เราทำ
กิจการลูกชิ้นที่บ้านและช่วยเหลือกันลูกทุก ๆ คนไม่เคยทะเลาะกัน ผมบอกกับภรรยาทุกคน ตั้งแต่เรื่มตั้งท้องลูกคนแรก ว่าให้คิดว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูก แต่เป็นเด็กทั่วไป เพราะถ้าเขาสามารถคิดว่าลูกในท้องเป็นเด็กทั่วไป เขาก็จะรักเด็กทุกคนเท่ากันหมด ไม่ว่าจะเจอลูกใคร เขาก็รักเหมือนกัน ผมจะใช้ความจริงใจการดำเนินธุรกิจการค้า ไม่มีการโกหก และสอนให้ลูก ๆ ยึดหลักการบริหารและจริงใจต่อลูกค้า การบริหารธุรกิจประเภออาหาร ผมสอนลูกเสมอว่า ถ้าธุรกิจประเภทอาหารจะอยู่และเติบโตได้ ต้องขายคนอยาก อย่าขายคนหิว หมายความว่า คนที่อยากทานและชอบการบริการของร้านเรา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ไกลเพียงใด ก็ต้องดิ้นรนไปทานให้ได้ ส่วนคนที่หิว ไม่ว่าเจออะไร อร่อยหรือไม่เพียงใด เค้าก็ต้องกินไม่เลือก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น