น.ศ.สอบตกผูกคอตาย-แค้นเขียนชื่ออาจารย์ที่ฝ่าเท้า
อุบลราชธานี – วานนี้ (28 พ.ค. 55) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า คณาจารย์จากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ได้เดินทางไปเคารพศพ นายศิวะดล มั่นคง อายุ 24 ปี นักศึกษาคณะนิติศาสตร์ ชั้นปี 4 มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ที่เสียชีวิตหลังจากใช้เชือกไนล่อนผูกคอตัวเองตาย เมื่อช่วงเย็นของวันที่ 25 พฤษภาคมที่ผ่านมา ท่ามกลางความไม่พอใจของบรรดาญาติ ๆ เนื่องจากเชื่อว่า อาจารย์ท่านหนึ่งในมหาวิทยาลัย เป็นต้นเหตุที่ทำให้นายศิวะดลคิดสั้น
ทั้งนี้ ผู้ปกครองของนายศิวะดล เปิดเผยว่า สาเหตุการเสียชีวิตของนายศิวะดล น่าจะมาจากอาจารย์ท่านหนึ่งที่นายศิวะดลเขียนชื่อไว้ที่ฝ่าเท้าทั้งสองข้าง เพราะนายศิวะดลขาดคะแนนสอบของวิชาอาจารย์ท่านนี้เพียง 4 คะแนน แต่อาจารย์ท่านนี้ก็ไม่ยอมให้ผ่าน เป็นเหตุให้นายศิวะดลสอบตก ไม่สามารถเรียนจบพร้อมเพื่อนได้
ขณะที่ ศ.ดร.นงนิตย์ ธีระวัฒนสุข อธิการบดีมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ได้กล่าวชี้แจงแก่ นางสงบ กากแก้ว มารดานายศิวะดล ถึงระบบการเรียนของมหาวิทยาลัย และอยากให้นางสงบใจเย็นลง ส่วนทางด้านอาจารย์ที่นายศิวะดลได้เขียนชื่อไว้ที่ฝ่าเท้า กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า นายศิวะดล เป็นคนที่ขยันตั้งใจเรียน ซึ่งช่วงเรียนซัมเมอร์ที่ผ่านมา นายศิวะดล ได้ลงเรียนอีก 2 วิชา คือ วิชาเอกเทศสัญญา กฎหมายลักษณะตัวแทนนายหน้า และหุ้นส่วนบริษัท เป็นวิชาบังคับ โดยมีตนเป็นอาจารย์ประจำวิชา และเกณฑ์ของวิชาดังกล่าว นักศึกษาจะต้องสอบได้คะแนน 60 เปอร์เซ็นต์ จึงจะผ่านตามเกณฑ์มาตรฐาน แต่นายศิวะดลสอบไม่ผ่าน เพราะทำข้อสอบได้เพียง 56 คะแนน
อาจารย์คนดังกล่าว ระบุอีกว่า เมื่อทราบผลคะแนน นายศิวะดลก็ได้โทรศัพท์มาหาตน ซึ่งตนก็ได้แนะนำไปว่า ให้มาเอาเอกสารขอรักษาสถานภาพนักศึกษา แต่วันนั้นนายศิวะดลก็นำหลักฐานมาไม่ครบ ตนจึงให้กลับไปเอาเอกสารเพิ่มเติม หลังจากนั้นตนก็ไม่ได้รับการติดต่อจากนายศิวะดลอีกเลย จนกระทั่งทราบข่าวว่า นายศิวะดล ผูกคอตายเสียชีวิต
อาจารย์คนดังกล่าว ยังกล่าวอีกว่า ตนคิดว่านายศิวะดลด่วนตัดสินใจเกินไป จึงเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเช่นนี้ และตนรู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้ง ๆ ที่เรื่องนี้สามารถแก้ปัญหาได้ และในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษา ตนก็พยายามหาหนทางช่วยเหลือนายศิวะดล แต่ก็ไม่สามารถช่วยเหลือได้ทัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อทางอาจารย์ และอธิการบดีได้ชี้แจง เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว ทางด้านมารดาของนายศิวะดล ก็ได้อโหสิกรรม เพื่อไม่ได้เป็นบาปกรรมแก่กันต่อไป
